ในการทดลองของเขาในอังกฤษช่วงปลายทศวรรษที่ 1800 ดาร์วินพบว่ามีไส้เดือนประมาณ 54,000 ตัวอาศัยอยู่ในพื้นที่แต่ละเอเคอร์ และประชากรแต่ละกลุ่มเหล่านี้ได้พลิกกลับดินชั้นบนหลายสิบตันทุกปี ด้วยตระหนักถึงคุณค่าทางนิเวศวิทยาที่สำคัญของ ไส้เดือน ดาร์วินจึงเขียนว่า: "อาจเป็นที่สงสัยว่ามีสัตว์อื่นใดที่มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ของโลกมากเท่ากับสัตว์ที่มีระเบียบต่ำต้อยเหล่านี้หรือไม่" ศาสตราจารย์ Maria Briones สรุป "การเปลี่ยนไปใช้วิธีการไถพรวนแบบลดการไถพรวนเป็นสถานการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายได้ประโยชน์สำหรับเกษตรกร เนื่องจากช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายและได้จำนวนไส้เดือนที่มากขึ้นซึ่งช่วยในการรักษาโครงสร้างของดินและการหมุนเวียนของธาตุอาหาร"